مستند بمب ها می آیند؛ عیدی که هیچ‌گاه به عزا تبدیل نشد!

درست در ماه رمضان سال ۱۳۶۴ بود که تهدیدات صدام مبنی بر اینکه ایران را با سلاحی پیشرفته تا ۲۰ روز دیگر مورد هدف قرار می‌دهد، شروع شده بود. این طرف در کشورمان، گروهی در ارتش تلاش می‌کردند تا با ارتقا توان پدافندی کشور جلوی پرواز این جنگنده‌ها را بگیرند. برای اینکه بدانید وضعیت کشور در این روزها چگونه بود و سرانجام چه شد، بهتر است مستند بمب ها می آیند را تماشا کنید.

داستان مستند بمب ها می آیند

داستان مستند بمب ها می آیند از اینجا شروع می‌شود که عراق به‌واسطه فشارهای دیپلماتیک و سیاسی از طرف ایران و دیگر کشورها مدتی بمباران شهرها را متوقف کرد؛ اما انگار ابزار فشار به ایران را از او گرفته‌اند. به همین دلیل صدام به دنبال بهانه‌ای بود تا بمباران شهرها را دوباره شروع کند که امیر کویت ترور می‌شود.

امیر کویت از دوستان و متحدان صدام بود و به همین واسطه صدام این ترور را از طرف ایران می‌دانست. در نتیجه بهانه‌ای را که برای شروع مجدد جنگ در شهرها می‌خواست، به‌دست ‌آورد. عراق به‌واسطه جنگنده پیشرفته میگ ۲۵ که از طرف شوروی به او داده شده بود و تبدیل آن به بمب افکن، به‌راحتی توانست به آسمان ایران نفوذ کند؛ بدون آن که نگران چیزی باشد.

بنابراین در مستند بمب ها می آیند خواهید دید که پایتخت ایران به‌راحتی بمباران شد و ایران سلاح مناسبی برای دفاع از خود نداشت. عراق به‌واسطه کمک‌های غرب و شوروی از به‌روزترین تکنولوژی‌ها برای بمباران تهران استفاده کرد؛ اما در ایران عده‌ای به‌دنبال این بودند که هر طور شده جلوی این حملات را بگیرند. با وجود تحریم‌های تسلیحاتی، آن‌ها باید کاری می‌کردند تا بتوانند این جنگنده بلندپرواز را شکار کنند.

گروهی در نیرو هوایی به فرماندهی همافر عطالله بازرگان، مسئولیت رفع نیازهای این نیرو هوایی و برخی نیاز‌های نیروهای دیگر را برعهده گرفته بودند تا بتوانند با خروج مستشارهای خارجی و تحریم‌ها همچنان به دفاع از ایران ادامه دهند.

در همین راستا بعد از شروع مجدد جنگ در شهرها در سال ۱۳۶۴، امیر بازرگان مسئولیت بررسی و پیدا کردن راهکاری برای دفاع هوایی از تهران را برعهده گرفت تا بتواند میگ ۲۵ عراقی را شکار کند که در این راه با چالش‌های عجیبی روبه‌رو می‌شود.

در مستند بمب ها می آیند می‌بینید که صدام تهدید کرد بمباران بی‌سابقه‌ای را در تهران و در عید فطر انجام می‌دهد تا عید مردم تبدیل به عزا شود. بنابراین بازرگان و گروهش تنها ۲۰ روز فرصت داشتند تا جلوی این حمله را بگیرند.